Το χωροταξικό σχέδιο της Αίγινας κι η απουσία φυτωρίου αποτελούν εμπόδια για το κελυφωτό φιστίκι, που είναι από τα σημαντικότερα προϊόντα της Ελλάδας.

Τα προβλήματα αυτά αναδείχτηκαν από τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Επαρχίας Αίγινας, Νίκο Αλυφαντή, σε εκδήλωση, που έγινε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιστικιού στο Λεούσειο Ίδρυμα. Η ημερίδα διοργανώθηκε από τον Αγροτικό Σύλλογο Επαρχίας Αίγινας με την υποστήριξη του «Δικτύου Συνεργασίας Δήμων Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής», στο πλαίσιο του Υπομέτρου 19.4 του Τοπικού Προγράμματος LEADER/CLLD 2014-2020 και της 11ης Γιορτής Φιστικιού “Aegina Fistiki Fest 2019”.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Αλυφαντής τόνισε την απουσία φυτωρίου στην Αίγινα για την αναπαραγωγή του τοπικού πολλαπλασιαστικού υλικού και αναφέρθηκε σε ζητήματα σημαντικά, όπως είναι το εγκεκριμένο χωροταξικό σχέδιο της Αίγινας, όπου δεν επιτρέπεται η δημιουργία χαμηλής όχλησης εργαστηρίων σε περιοχές καλλιέργειας, την ανάγκη εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα και την ανάσχεση της διάβρωσης του εδάφους, ως στοιχεία υποστήριξης του πρωτογενούς τομέα παραγωγής.

Ακολούθησε δημιουργική συζήτηση όπου τονίστηκε η δύναμη της αξίας των πόρων του πρωτογενούς τομέα, όπως είναι το φιστίκι Αίγινας, το προϊόν, που είναι η αιχμή του δόρατος, σε μία περιοχή που ο τουρισμός για την οικονομική ανάπτυξη δεν είναι μονόδρομος.

Η Δρ. Μαρία Ντούλα από το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, καθηγήτρια στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου τόνισε επιπλέον την ανάγκη της συλλογικής προσπάθειας των παραγωγών, ώστε να προβούν σε μία πιο κεντρική διαχείριση των υπολειμμάτων των καλλιεργειών και έπειτα να γίνει κομποστοποίησή τους.

Η Δρ. Παυλίνα Δρογούδη, διευθύντρια Ερευνών στο Τμήμα Φυλλοβόλων της Νάουσας του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ διευκρίνισε ότι, είναι πολύ σημαντικές οι περιποιήσεις των ατόμων φιστικιάς μετά τη συγκομιδή των καρπών τους, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υγεία αυτών. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας τονίστηκε και η αξία της διακίνησης των προϊόντων προκειμένου το προϊόν να διατηρεί την υψηλή ποιότητά του. Στη συζήτηση έγινε αναφορά για την ανάγκη έρευνας επάνω στα θέματα της διαχείρισης των καλλιεργειών και στο γεγονός ότι από τα ερευνητικά κέντρα γίνεται προσπάθεια εξεύρεσης πόρων. Αναδείχτηκε, όμως κι η αναγκαιότητα διαχείρισης και διατήρησης των ντόπιων ποικιλιών, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στο μικρο – μακρο περιβάλλον της Αίγινας.