Για άλλη μια φορά δυστυχώς αποδεικνύεται ότι έννοιες όπως προγραμματισμός, χάραξη μακροπρόθεσμης πολιτικής, ουσιαστική διαβούλευση, αποτελούν λέξεις ‘άγνωστες’ για το ΥΠΑΑΤ. Σε ένα τόσο κρίσιμο για την Αλιευτικό τομέα ζήτημα  όπως η ρύθμιση της ερασιτεχνικής αλιείας, επιλέχθηκε για άλλη μια φορά η βιαστική, πρόχειρη και προσχηματική προσέγγιση, και μάλιστα με την απουσία των αρμόδιων Ιχθυολόγων των Υπηρεσιών Αλιείας της χώρας. Οι Συνάδελφοι ουδέποτε ενημερώθηκαν επίσημα για την συγκεκριμένη διαβούλευση, ούτε φυσικά βέβαια και ο Σύλλογος των Ιχθυολόγων. Δεν καλέστηκαν καν ως οι πιο αρμόδιοι και καταρτισμένοι επί θεμάτων αλιείας Δημόσιοι Λειτουργοί, να καταθέσουν έστω την γνώμη και την εμπειρία τους. Δεν μας προκάλεσε βέβαια καμιά έκπληξη. Έχουμε εδώ και καιρό καταγγείλει την συστηματική προσπάθεια απαξίωσης του ρόλου των Περιφερειακών Υπηρεσιών Αλιείας.

Ας πάμε τώρα στην ουσία:

Σύμφωνα με την Κ.Αλ.Π. και όλους τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς για την αλιεία (ενδεικτικά: Κανονισµοί (ΕΕ) αριθ. 1380/2013,1224/2009, 1004/2017, 1967/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), υπάρχει η παραδοχή ότι «η ερασιτεχνική αλιεία μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις στους αλιευτικούς πόρους και κύριος στόχος της ΚΑλΠ είναι η διατήρηση και η βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων, η διασφάλιση ότι οι δραστηριότητες αλιείας υπόκεινται σε διαχείριση με τρόπο που είναι συμβατός με το στόχο της επίτευξης οικονομικών, κοινωνικών οφελών κλπ. Δεδοµένου δε ότι η ερασιτεχνική αλιεία είναι πολύ σηµαντική στη Μεσόγειο, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η διεξαγωγή της κατά τρόπο ο οποίος δεν παρακωλύει σηµαντικά την εµπορική αλιεία, δεν έρχεται σε αντίθεση µε τη βιώσιµη εκµετάλλευση των έµβιων υδρόβιων πόρων».

Επιπλέον, σε πρόσφατες μελέτες για τα αρμόδια όργανα της Ε.Ε (πχ ResearchforPECHCommittee – Marinerecreationalandsemi-subsistencefishing – itsvalueanditsimpactonfishstocks, 2017) https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2017/601996/IPOL_STU(2017)601996_EN.pdf υπάρχει η επισήμανση της σημαντικής έλλειψης στοιχείων συνολικά για την Μεσόγειο αλλά υπάρχουν και επιμέρους περιπτώσεις όπου η ερασιτεχνική αλιεία ανταγωνίζεται και έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις από την επαγγελματική.

Η κατάργηση της υποχρέωσης εφοδιασμού των ερασιτεχνών Αλιέων με άδεια αλιείας ατομική και σκάφους (με το Ν. 4256/2014 άρθρο 14 παρ. 2) και η ανυπαρξία Μητρώου δυσχεραίνει επιπλέον και τον έλεγχο, καθώς δεν καθίσταται δυνατή η καταγραφή και, ως εκ τούτου, η παρακολούθηση και ο έλεγχος της ερασιτεχνικής αλιευτικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα, εκατοντάδες σκάφη αναψυχής δραστηριοποιούνται ακόμα και σε «αλιευτικό τουρισμό» χωρίς κανένα κόστος και κανένα όφελος-έσοδο για το κράτος από την εκμετάλλευση κοινών αγαθών. Σε συνδυασμό δε με την έλλειψη συστηματικών ελέγχων στην εμπορία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη αλιευτική δραστηριότητα, µε δυσμενή αποτελέσµατα όσον αφορά τη διατήρηση και βιώσιµη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων.  Χαρακτηριστικοί είναι οι αριθμοί από τα επίσημα Πανελλήνια στατιστικά στοιχεία του Λιμενικού Σώματος για τις παραβάσεις ερασιτεχνικής αλιείας.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω είναι φανερό ότι η πίεση στα αλιεύματα από την ερασιτεχνική αλιεία είναι σημαντική και πρέπει να γίνουν σοβαρές προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό του Νομοθετικού πλαισίου εστιάζοντας στα παρακάτω:

• Επαναφορά της αδειοδότησης της ερασιτεχνικής Αλιείας με κατάργηση της παρ. 2 του άρθρου 14 του Ν. 4256/2014 δεδομένου ότι οι διατάξεις του Β.Δ. 666/66 είναι σε ισχύ και απαιτείται απλώς ρυθμιστικό πλαίσιο.
• Δημιουργία ηλεκτρονικού Μητρώου (με δυνατότητα πρόσβασης των Υπηρεσιών Αλιείας των Περιφερειακών Ενοτήτων και των Λιμενικών Αρχών).
• Την επίτευξη επαρκούς ελέγχου κατά της παράνομης αλιευτικής δραστηριότητας.
• Εντατικοποίηση των ελέγχων στην εμπορία και στην εστίαση και με την συνδρομή των Ιχθυολόγων των Υπηρεσιών Αλιείας.
• Δημιουργία κυρωτικού πλαισίου και ποινικοποίηση ορισμένων παράνομων τακτικών όπως υποβρύχια αλιεία με μπουκάλες, νυχτερινή υποβρύχια αλιεία κλπ.